Empezou como unha cousa pequerrechiña, case unha anécdota, unha semente que se labrou na terra. Algo que daquela parecía imposíbel, recuperar a feira de Touro, e hoxe é toda unha realidade. O pasado día 5 Touro estaba ateigado de xente e de feirantes, os pulpeiros non daban carrexado racións e os bares estaban cheos. Á xente de todos os meses xuntáronselle outras caras descoñecidas, como familiares eo País Vasco ou Cataluña que veñen pasar a Touro as vacacións.
Ante isto como veciño de Touro que son, non podo facer outra cousa que encher o peito de orgullo.
Ante isto como veciño de Touro que son, non podo facer outra cousa que encher o peito de orgullo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario